Systemy chłodzenia z zimną i ciepłą wodą
Likwidacja legionelli
Uzdatnianie wody Legionella jest ważnym problemem, ponieważ bakterie Legionella są bakteriami, które mogą powodować ciężkie zapalenie płuc zwane chorobą legionistów. Zamieszkują linie wodne, klimatyzatory, myjki powietrzne, fontanny i wieże chłodnicze.
Zazwyczaj legionellae są nieszkodliwe. Stają się one niebezpieczne tylko wtedy, gdy optymalne temperatury umożliwiają rozkwit ich populacji I znajdują się w systemach wodnych rozpylających, gdzie mogą być wdychane. Więcej…
Nie należy zapominać o uzdatnianiu wody z Legionella, ponieważ bakterie Legionelli w systemach wodnych stanowią znaczne zagrożenie, znane przynajmniej od 1976 r., Kiedy to pierwsza znana epidemia poniosła kilka ofiar wśród uczestników kongresu Legionu Amerykańskiego, skąd bakterie nabyły tę nazwę.
Źródłem infekcji był zanieczyszczony system klimatyzacji, w którym legionellae hodowały się przed wdychaniem przez ofiary.
Od tamtej pory na całym świecie pojawiają się doniesienia o zakażeniach legionellą – na przykład w Niemczech, gdzie poważna epidemia spowodowana nieostrożną wieżą chłodniczą spowodowała śmierć kilku osób w 2010 r. Aby być uczciwym, należy jednak zauważyć, że chociaż legionellae mogą potencjalnie być śmiertelne, zawsze istnieje wiele różnych czynników w przypadku zakażenia chorobą legionistów.
Legionella to bakterie w kształcie pręcików, które występują naturalnie w słodkiej wodzie. (Około 80% wszystkich zakażeń legionellą jest powodowanych przez gatunek legionella pneumophila). W małych ilościach legionellae nie są niebezpieczne i nie powodują problemów w przypadku wdychania. Jeśli jednak wejdą do systemu wodnego w temperaturze od 30 do 40 stopni Celsjusza, mogą się szybko mnożyć. Jeśli woda zostanie następnie napowietrzona, na przykład przez prysznic, wannę z hydromasażem, wieżę chłodniczą lub klimatyzator, może to spowodować zanieczyszczenie powietrza legionellą. Jeśli aerozole są wdychane, mogą wystąpić drobne infekcje z objawami przypominającymi grypę, które zwykle ustępują w ciągu kilku dni bez konieczności leczenia.
W przeciwieństwie do tego, choroba legionistów jest ciężkim zakażeniem / zapaleniem płuc wywołanym przez legionellę, które nie zawsze jest identyfikowane jako takie w czasie, a zatem nie zawsze jest odpowiednio leczone odpowiednimi antybiotykami. Chociaż tylko około 10% wszystkich zakażeń legionellą prowadzi do zapalenia płuc, ponad 30% tych przypadków jest śmiertelnych, w zależności od rodzaju i czasu trwania leczenia.
Ciężkie zakażenia Legionellą często występują w szpitalach, domach spokojnej starości, domach opieki dla osób z trudnościami w nauce i ośrodkach rehabilitacyjnych. Wynika to częściowo z obecności osób, które są szczególnie podatne na tego typu infekcje, a częściowo ze względu na rodzaj instalacji sanitarnych (duże budynki, długie rury). Z tego powodu hotele mogą być zagrożone.
Jednak boom na energooszczędne podgrzewacze wody wykorzystujące ciepło geotermalne i słoneczne stwarza ogromne ryzyko, jeśli problem legionelli nie zostanie uwzględniony przy planowaniu systemów.
Legionella najlepiej rozwija się w temperaturach od 30 do 45 stopni Celsjusza; przestają rozmnażać się przy około 50 stopniach i zaczynają umierać powyżej 60 stopni. Oznacza to, że najprostszą metodą zapobiegania i kontroli legionelli jest (tymczasowe) podniesienie temperatury wody powyżej 60 stopni. Zautomatyzowane tryby kontroli temperatury dezynfekcji Legionella osiągają to niezawodnie. Nowoczesne systemy nawet poddają wodę pitną formie pasteryzacji. Bardzo ważne jest, aby woda przez pewien czas była śmiertelna dla legionelli.
W szczególności należy uwzględnić połączenia gorącej i zimnej wody. Jeśli wadliwy termostatyczny zawór mieszający pozwala nieoczyszczonej zimnej wodzie przedostać się do rur ciepłej wody, temperatura może spaść do idealnej temperatury rozmnażania dla legionelli, podważając wszelkie wysiłki na rzecz walki termicznej z legionellą w centralnym miejscu.
Wszędzie tam, gdzie warunki strukturalne (np. Wymienione budynki), długie rury lub nadmierne wydatki energetyczne wykluczają kontrolę temperatury jako sposób zwalczania legionelli, istnieją alternatywy chemiczne, które można uznać za rozwiązania kontroli legionelli.
Chlor, dwutlenek chloru, kwas podchlorawy lub anolity to niektóre metody stosowane jako zapobieganie legionelli. Istnieje jednak pewien haczyk – oprócz wody zmieniającej smak i zapach w niektórych przypadkach, rury i uszczelki są narażone na silną korozję.
Kolejnym wyzwaniem do uzdatniania wody w legionelli jest fakt, że woda pitna jest czasami również zamieszkana przez pierwotniaki, takie jak ameby. Chociaż nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia, zapewniają schronienie i ochronę legionelli, które żyją w pierwotniakach w symbiotycznej relacji. W rezultacie dają legionellom doskonałą ochronę przed środkami dezynfekującymi. Biofilmy zapewniają również ochronę, której nie należy lekceważyć, ponieważ nie wszystkie środki dezynfekujące są równie skuteczne przeciwko nim.
Wreszcie opinia publiczna dopiero niedawno uświadomiła sobie, że wiele środków dezynfekujących, w szczególności zawierających chlor, po prostu umieszcza legionellę w stanie VBNC (żywotnym, ale nieuleczalnym) zamiast zabijać je. Zapewnia to fałszywe poczucie bezpieczeństwa w odniesieniu do skuteczności tych substancji do dezynfekcji legionelli.
Jednak wielu ludzi sprzeciwia się pomysłowi dodawania chemikaliów do wody pitnej. Można temu zapobiec elegancko podczas walki z legionellami, przeprowadzając sporadyczne zabiegi wstrząsowe z wysoką dawką zamiast nisko dozowanego stałego leczenia wodą z legionellą. Ponieważ podczas dezynfekcji nie wykorzystuje się wody pitnej, możliwe jest stosowanie chemikaliów i dawek, które niekoniecznie są wymienione w celu ciągłego uzdatniania wody pitnej. Ważne jest, aby nie tylko legionellae, ale także biofilmy i pierwotniaki były zabijane.
Przygotowanie: konieczne jest zidentyfikowanie wszelkich słabych punktów, takich jak śluzy powietrzne, martwe nogi, gałęzie do rzadko używanych odcinków linii, urządzenia do uzdatniania wody, takie jak urządzenia do zmiękczania wody, długie linie itp. I zaznacz je na schemacie instalacji rurowej. Doświadczenie pokazało, że są to główne źródła zanieczyszczenia legionellą. Uśpione kotły i zbiorniki są również uważane za tereny lęgowe legionelli i wymagają uwagi, jeśli chodzi o zapobieganie legionelli. Ustalono dolną granicę 100 cfu na 100 ml wody. 10 000 legionellae na 100 ml wody stanowi ostre ryzyko, które wymaga natychmiastowego działania.
Po dodaniu pompy dozującej do głównej linii wodnej i dodaniu roztworu do wstrząsów (Sanosil Super 25 lub Sanosil S015 do dezynfekcji dla Legionella), każda sekcja rurociągu jest dokładnie zalana i pozbawiona pęcherzyków powietrza. Woda pitna nie powinna być usuwana w czasie reakcji (4-12 h).
Po czasie reakcji cały system rur jest zalany i spłukany.
Aby zapewnić skuteczną prewencję bakterii Legionella, należy zastosować niską dawkę stałą, aby zapobiec rozwojowi bakterii Legionella i / lub ustanowić plan inspekcji i konserwacji dla okresowej lub opartej na potrzebach dezynfekcji Legionella.